TARIFA MINIMA

Reglette regime

domingo, 18 de enero de 2009

Y EN PADRON..UNOS CORREN Y OUTROS NON...


Definitivamente, digo "hasta pronto" a los 100 km del Sahara, en este año no puede ser. Tengo una manía de no comentar planes,pues, me da la sensación que no se dan o no llegan a suceder, llamenle manía, llamenle cabala, lo que sea , también puede ser producto de la edad, ya sabéis que cuando uno va mayor empieza a chochear y hace cosas que criticaba de nuestros padres o mayores ya fueran familiares o no.

Estas son unas frases celebres:

El que un objeto más pesado que el aire pueda convertirse en una máquina voladora es una idea sencillamente imposible"Sir Kelvin, presidente de la Royal Society
" No nos gusta el sonido de sus guitarras, no creemos en el futuro de los grupos que las utilicen" Explicación de la compañía Decca al rechazar a los Beatles.
" Mejor que Usted aprenda el trabajo de secretaria o se case "Emmeline Snively, directora de la agencia de modelos Blue Book, hablándole a Marilyn Monroe, 1944.

"Este gordito??? correr ??? jajajajaja" Mas de uno que yo conozco. ,o)

Lo mejor es no escuchar o no hacer caso a estas especies de portazos en la cara, que inclusive uno mismo se dice.

¿Sabéis que intento hacer?, cuando escucho algún tipo de comentarios de estos "agradables".
Confio en mi. Yo pienso que la confianza es como un saltar con paracaídas . Siempre hay algún riesgo¿Que es el riesgo?. Para algunos es miedo, para otros es posibilidad, es experiencia, es desafió.

Desde luego, no solo confianza en mi, confio en Susana, en mi madre, en mi hermano, en todos aquellos que para mi merecen, primero mi respeto y segundo mi admiración y que me hacen saber, a veces sin palabras, lo importante que soy para ellos.

En base a esto, tengo muchos planes y espero que salgan bien.

A nivel profesional y familiar, estoy en proceso de hacerlos realidad. A nivel de las carreras populares, este:

HACER UN 10.000 EN MENOS DE UNA HORA.

Y que mejor sitio que aquel en que fui un dia a intentar hacer mi primera carrera, hace ahora 2 años.


Así que.... Padrón.... allí lo intentaremos.

Padron 2007 Tiempo 1.20,25 Distancia: 10.100 km


Padron 2008 1.07,29 Distancia 10,500 Km...eso dicen,pero, para mi que eran menos.

8 comentarios:

Anónimo dijo...

Y yo ,estare para ver verlo , vamos ojordo que no corres solo.
Saludos.

Anónimo dijo...

Por cierto, soy Pedro.

Grimo runner dijo...

Pues yo espero también estar alli y verlo, seguro que caera esa hora en Padrón. Un abrazo.

Anónimo dijo...

y YO tambien quiero estar allí, y quiero ver cumplir ese objetivo, y quiero u coche nuevo y quiero que alguien pague mí hipoteca y quiero ... y quiero ....bueno ya no me acuerdo de lo que quiero.
besos 1.000
Tom

sandman65 dijo...

Amigo Ojo hay una cosa que aprendí hace mucho tiempo y es que en el ultrafondo las cosas no son siempre como parecen. He visto gente con tipos de corredores que parecen que han salido de una revista de running que se ponen a llorara en el km 90 y en cambio otros desgarbados, ancianos, con sobrepeso siguen hacia delante sin descanso...por eso en el ultrafondo no sólo hay que estar preparado físicamente sino sobretodo mentalmente...
te mando todo animo

Cheo Meza Morales dijo...

Al leer tus lineas, se me viene a la cabeza una frase de mi Abuelo (QEPD) un Oriental jodedor (cuando no ??)de Rio Caribe que decia :
"Todo lo alabado sale cagao" jajajaja.
Animo brother y si Dios quiere nos vemos en Padron

ojordo dijo...

Pedro: Espero que asi sea y si no...pues tampoco pasa nada.

Grimo:Espero no te enfries esperandome,jejejeje. Pasalo bien en getafe.

Tom:Pareces jaimito y el chiste de la bicicleta...ya te lo contare.

Runner: Ultrafondo...eso es lo mio...llegar al fondo de todos...Saludos.

Pataruco: Que bueno...desde hoy queda añadido a mis refranes.jejejej

XMMeijome dijo...

Meu, non sei si acudirei a tan magno evento mais si che podo dicir algo...

Lembro perfectamente cando te coñecín nunha carreira na que había dúas voltas e cando te vín chegar lembro que pensei "con esta vontade non hai montaña que se resista"; escoitaches ós discapacitados que, nestes días chegaron ó polo sur?... pois iso hai que "poñerse un polo sur" e ir a por él con constáncia e bó ánimo.

Unha aperta.